Alle remmen los

De S&P afwaardering van Amerikaanse schuld is weliswaar een historische gebeurtenis, maar we moeten de gevolgen hiervan niet overdrijven. Amerikaans schatkistpapier blijft een van de meest veilige en liquide beleggingen en de kurk waarop het financiele systeem drijft. Beleggers hebben geen echte alternatieven en de gevolgen voor de Amerikaanse rente zullen op korte termijn dan ook gering zijn. Ook de status van de dollar als wereldvaluta is niet in gevaar, wederom door gebrek aan alternatieven. De euro verkeert in een existentiele crisis. China valt als ondemocratisch land af om de reservevaluta te leveren en een wereldmunt is een luchtkasteel.

De hamvraag is hoe regeringen de schuldenproblemen gaan aanpakken nu de economische groei tegenvalt en de macroeconomische gereedschapskist leeg lijkt. Deze vraag is het meest urgent in Europa, waar het risico bestaat dat grote landen als Spanje en Italie hun toegang tot de financiele markten verliezen. Begrotingsdiscipline, schuldreductie en structurele hervormingen zijn absoluut noodzakelijk, maar met reele rentes tussen de 3-4% en een lage economische groei wordt het een hele uitdaging om de schuldendynamiek te beheersen. De ECB zal een monetair beleid moeten voeren dat de hervormingen in de schuldenlanden ondersteunt, in plaats van frustreert. Wat mij betreft gooit de ECB alle remmen los. Dus niet alleen Spaanse en Italiaanse schuld opkopen, maar ook de beleidsrente verlagen van de huidige 1.5% naar nul. Inflatie is nu echt het minste kwaad.

één reactie

  • Inflatie is wellicht het minste kwaad. Maar gaat verdere verlaging van de rente wel op de juiste plekken doordringen? Of creëert het alleen maar meer ruimte bij de sterkere partijen om nog heviger te speculeren. De lage rente lijkt tot dusver niet erg ver tot de economie door te dringen. Het is zeker niet toegankelijk tot de zwakkeren in het stelsel.
    En word het dan in de toekomst niet nog lastiger en schadelijker om de rente ooit weer terug omhoog te schroeven?
    Ik ben het zeker met u eens dat er niet te veel waarde gehecht mag worden aan de waardering agencies. Hun waarderingen zijn in het verleden toch herhaaldelijk inaccuraat gebleken. Wonderbaarlijk blijft toch de gigantische invloed van deze instellingen. Het lijkt er af en toe zelf bijna op dat de rating agencies hun mening het liefst vlak voor het “Rien ne va plus” ventileren.

    Vr. Groet

Plaats een reactie